Το πρώτο έτος του Kaino (1/2)

Πολλοί από τους ταράνδους στο Βόρειο Πόλο μεγαλώνουν με το όνειρο να μπορέσουν μια μέρα να τραβήξουν το έλκηθρο του Άγιου Βασίλη. Όταν ήταν μικρός, ο Κάινο ο τάρανδος ήταν ένας από αυτούς.

Ο Κάινο πέρασε όλη του τη ζωή ονειρευόμενος και εκπαιδευόμενος να γίνει δεκτός στην ομάδα του έλκηθρου του Άγιου Βασίλη. Περνάει τις περισσότερες μέρες του με προπόνηση και εξάσκηση. Μερικές φορές τρέχει μέσα στις κοιλάδες για να γίνει πιο γρήγορος, άλλες φορές πηδάει μέσα στο μαγεμένο δάσος, αποφεύγοντας τα δέντρα για να γίνει πιο ευέλικτος.

Είναι πάντα πολύ ανυπόμονος να συναντήσει τα ξωτικά Holhooja που προπονούνται μαζί με τους ταράνδους της ομάδας του Άγιου Βασίλη και εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία για να τους δει να προπονούνται μαζί και να παρακολουθήσει πώς εξασκούνται.

Μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα, ο Κάινο συνεχίζει την προπόνησή του και γίνεται όλο και μεγαλύτερος, δυνατότερος και ταχύτερος. Κάθε χρόνο παρακολουθεί τους άλλους ταράνδους να διαγωνίζονται στους καλοκαιρινούς αγώνες και ονειρεύεται τη χρονιά που θα μπορέσει να συμμετάσχει.

Τελικά, μετά από μια αιωνιότητα, ο Κάινο είναι αρκετά μεγάλος για να διαγωνιστεί! Η μεγάλη μέρα είναι επιτέλους εδώ!

Ο μικρός τάρανδος μπαίνει σε κάθε αγώνισμα με όση περισσότερη ενέργεια μπορεί, ξεπερνώντας τις κούρσες, περνώντας τις διαδρομές με εμπόδια, μένοντας σταθερός στους διαγωνισμούς δύναμης. Σχεδόν όλοι εντυπωσιάζονται από τον νέο διαγωνιζόμενο και τις ικανότητές του.

Αφού τελειώσουν όλοι οι διαγωνισμοί, ο Κάινο χρειάζεται όλα όσα έχει για να περιμένει να μάθει αν τα κατάφερε. Είναι μόνο λίγες μέρες, αλλά μοιάζει με χρόνια!

Την ημέρα της μεγάλης ανακοίνωσης όλοι οι τάρανδοι και τα ξωτικά συγκεντρώνονται κοντά στο χωριό, με τον Άγιο Βασίλη να βρίσκεται σε μια μικρή εξέδρα για να κάνει την ανακοίνωση. Ο Κάινο είναι εκεί με την οικογένειά του και με δυσκολία στέκεται ακίνητος από τον ενθουσιασμό.

Ο Άγιος Βασίλης σηκώνει τα χέρια του και το πλήθος σιωπά, όλοι ανυπομονούν να ακούσουν τι έχει να πει. "Είμαι τόσο χαρούμενος που σας ανακοινώνω τους υπέροχους ταράνδους που θα με συνοδεύσουν στο ταξίδι μου αυτά τα Χριστούγεννα! Πρώτον, θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους συμμετείχαν, όλοι τα πήγατε θαυμάσια και ακόμα κι αν δεν καταφέρατε να μπείτε στην ομάδα, είστε όλοι νικητές στα μάτια μου!"

Οι τάρανδοι στην ομάδα μου φέτος είναι οι εξής: Kipina, Malta, Pritt, Blupinne, Okka, Laust, Minna, Alta και τέλος... το νεότερο μέλος της ομάδας μας, ο Kaino! Συγχαρητήρια σε όλους, παρακαλώ ελάτε μπροστά και γνωρίστε τους συνεργάτες σας Holhooja!"

Ο Kaino πηδάει στον αέρα από χαρά, μη μπορώντας να συγκρατηθεί. Τα κατάφερε! Πραγματικά τα κατάφερε!

Ανεβαίνει βιαστικά μαζί με την υπόλοιπη ομάδα και με ενθουσιασμό γνωρίζει τον νέο του συνεργάτη Holhooja, τον Rokou.

Κάποιοι νεότεροι τάρανδοι έχουν συγκεντρωθεί γύρω από την ομάδα που επιλέχθηκε να τραβήξει το έλκηθρο φέτος, παρακολουθώντας με θαυμασμό, και ο Κάινο αισθάνεται πολύ περήφανος, πιο περήφανος από ποτέ άλλοτε. Ένας από τους μικρούς ταράνδους βγαίνει μπροστά: "Πιστεύεις ότι θα μπορούσα κι εγώ να γίνω μόνο η ομάδα, αν εξασκηθώ όπως εσύ;"

Οι άλλοι μικροί τάρανδοι συντονίζονται, αναρωτιούνται το ίδιο πράγμα, και ο Κάινο αισθάνεται τόσο περήφανος που δεν μπορεί παρά να καυχηθεί.

Φουσκώνει, και κάνει μια στροφή για να επιδείξει. "Είμαι ένας από τους καλύτερους! Πρέπει να γίνετε σαν κι εμένα, αλλά μάλλον δεν έχετε πολλές πιθανότητες, είστε όλοι τόσο κοκαλιάρηδες και αδύναμοι". Παίρνει άλλη μια πόζα για να καταλάβει την άποψή του.

Η Ρόκου είναι έτοιμη να πει στην Κάινο ότι αυτό δεν ήταν πολύ ωραίο, όταν περπατάει ο Άγιος Βασίλης.

"Έλα τώρα, Κάινο, αυτός δεν είναι καθόλου τρόπος να μιλάς στους άλλους. Δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι είσαι η καλύτερη επιλογή για να τραβήξεις το έλκηθρό μου τελικά, αν έτσι σκέφτεσαι. Θα σου δώσω μια εβδομάδα για να μου αποδείξεις ότι καταλαβαίνεις τις αξίες της ομαδικής εργασίας, αλλιώς θα πρέπει να βρω άλλον τάρανδο για να πάρει τη θέση σου".

Ο Κάινο δεν μπορεί να το πιστέψει, κατάφερε επιτέλους να μπει στην ομάδα του έλκηθρου και τώρα μπορεί να χάσει τη θέση του; Τι υποτίθεται ότι πρέπει να κάνει! Είναι τόσο θυμωμένος και νιώθει ότι μπορεί να αρχίσει να κλαίει.

Αφού φεύγει ο Άγιος Βασίλης, ο Ρόκου βάζει ένα χέρι γύρω από τον Κάινο και προσπαθεί να τον κάνει να νιώσει καλύτερα. "Ξέρω πόσο πολύ το θέλεις αυτό και είμαι σίγουρη ότι μπορούμε να δουλέψουμε μαζί για να αποδείξουμε ότι αξίζεις να είσαι στην ομάδα. Είμαι εδώ για να σε βοηθήσω και δεν πρόκειται να τα παρατήσουμε!"

Έχουμε κι άλλες ιστορίες για εσάς! Διαβάστε για την πρώτη χρονιά του Κάινο (συνέχεια).