Το ποντίκι που έφαγε τα βιβλία (Μέρος 2 από 2)
Μετά από ένα γρήγορο πρωινό, ο Lanky και ο Tibö κατευθύνθηκαν στη βιβλιοθήκη του Άγιου Βασίλη, όπου ο Gordot τους περίμενε νευρικά.
"Η γάτα έπιασε το ποντίκι!" είπε ο Γκόρντο. "Την έβαλα σε ένα κλουβί. Η καημένη φοβάται πολύ".
Τα τρία ξωτικά περπάτησαν προς ένα μικρό κλουβί που το πρόσεχε η μαύρη γάτα, η οποία φαινόταν πολύ περήφανη. Ο Τίμπο τον ευχαρίστησε και του υποσχέθηκε ένα ειδικό γεύμα με ωμό ψάρι.
"Λοιπόν, εσύ είσαι αυτός που μασουλάει τα παιδικά βιβλία;" ρώτησε ο Λάνκι το ποντίκι. "Είναι κάτι καινούργιο αυτό στο χωριό του Αϊ-Βασίλη; Εσείς τα ποντίκια τρώτε χαρτί τώρα;"
Κοιτάζοντας ένοχο, το ποντίκι έμοιαζε απολιθωμένο. Άρχισε να τσιρίζει.
"Μοιάζει σαν να προσπαθεί να μας μιλήσει", είπε ο Τίμπο, "αλλά δεν καταλαβαίνω λέξη από όσα λέει".
"Ας την πάμε σε ένα ξωτικό του Χολχότζα", είπε ο Λάνκι. "Ξέρουν πώς να επικοινωνούν με τα ζώα. Θα καταλάβουν τι προσπαθεί να μας πει".
Ο Λάνκι και ο Τίμπο έφεραν το ποντίκι σε ένα γέρικο ξωτικό Χολχότζα που ήταν απασχολημένο με το τάισμα των ταράνδων στον αχυρώνα. Του είπαν για την κατάσταση που επικρατούσε στη βιβλιοθήκη. Το παλιό ξωτικό πήγε σε μια μακρινή γωνιά του αχυρώνα για να μιλήσει ιδιαιτέρως με το ποντίκι. Λίγο αργότερα, επέστρεψε κοντά τους.
"Νομίζατε ότι είχατε πρόβλημα με το ποντίκι", εξήγησε το παλιό ξωτικό χαμογελώντας. "Αλλά φαίνεται ότι αντί γι' αυτό έχετε μια κατάσταση με ξωτικά".
"Τι εννοείς;" ρώτησε ο Λάνκι.
"Θα πρέπει να πείτε στον Γκόρντο το ξωτικό να σταματήσει να τρώει τα μπισκότα της κυρίας Βασίλισσας κατά τη διάρκεια της βάρδιας του", είπε το παλιό ξωτικό. "Απλώνει γλυκά ψίχουλα στα βιβλία με τα δάχτυλά του, κάνοντάς τα ακαταμάχητα για το ποντίκι. Θέλει επίσης να ξέρεις ότι λυπάται πολύ για τη ζημιά που προκάλεσε".
"Το ήξερα ότι ο Γκόρντο είχε κάποια σχέση με αυτό!" αναφώνησε ο Λάνκι. "Πες στο ποντίκι ότι πρέπει να μείνει στον αχυρώνα από εδώ και πέρα και ότι δεν επιτρέπεται να ξαναπάει στη βιβλιοθήκη".
Ο Λάνκι και ο Τίμπο ευχαρίστησαν το γέρικο ξωτικό και επέστρεψαν στον Γκόρντοτ, ο οποίος έπαιρνε πρωινό πριν κοιμηθεί για το υπόλοιπο της ημέρας. Ο Λάνκι τον επέπληξε:
"Γνωρίζεις πολύ καλά ότι απαγορεύεται να τρως στη βιβλιοθήκη! Τα παιδικά βιβλία είναι πολύ σημαντικά. Πρέπει να τα μεταχειριζόμαστε με προσοχή".
"Μα η ζάχαρη με βοηθάει να μείνω ξύπνιος κατά τη διάρκεια αυτών των μακρών και μοναχικών νυχτερινών βαρδιών", φώναξε ο Γκορντό.
"Τότε δεν θα δουλεύεις πια μόνος σου τη νύχτα", είπε ο Λάνκι. "Θα ζητήσω από ένα άλλο ξωτικό να δουλέψει αυτή τη βάρδια μαζί σου. Και αν χρειάζεσαι διάλειμμα για κολατσιό, θα πρέπει να βγαίνεις έξω από τη βιβλιοθήκη".
"Το υπόσχομαι" απάντησε ένας λυπημένος Γκόρντο. "Θα βοηθήσω επίσης να φτιάξω τα βιβλία που έφαγε το ποντίκι".
Ο Γκόρντοτ το ξωτικό κράτησε την υπόσχεσή του. Δεν έφαγε ποτέ ξανά μπισκότα ενώ δούλευε. Μερικές φορές, κατά τη διάρκεια της νυχτερινής τους βάρδιας, αυτός και ο συνάδελφός του έβλεπαν τη σιλουέτα μιας μαύρης γάτας να παρακολουθεί τα ράφια της βιβλιοθήκης του Άγιου Βασίλη.