Ο Σενόκι και οι κουκουβάγιες της αστρόσκονης (1/2)

Το χωριό του Αϊ-Βασίλη στο Βόρειο Πόλο είναι ένα από τα πιο μαγικά μέρη στον κόσμο, αλλά ξέρετε πώς γίνεται αυτή η μαγεία;

Για να κάνουν τη μαγεία τους, ο Άγιος Βασίλης, η κυρία Άγιος Βασίλης και τα ξωτικά χρειάζονται μόνο ένα πράγμα: μαγική σκόνη. Το μυστικό συστατικό των ξωτικών για την παρασκευή μαγικής σκόνης είναι η αστρόσκονη που πέφτει από τον ουρανό όταν το βράδυ εμφανίζεται το Βόρειο Σέλας.

Ο Βόρειος Πόλος είναι ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος, καθώς είναι ένα από τα μοναδικά μέρη όπου μπορεί να πέσει αρκετή αστρόσκονη από τον ουρανό για να συλλεχθεί, αν ξέρεις πώς. Από μόνα τους, όμως, τα ξωτικά δεν είναι σε θέση να συλλέξουν αρκετή αστρόσκονη για όλες τις ανάγκες του χωριού, και εδώ είναι που έρχονται οι κουκουβάγιες αστρόσκονης.

Οι Stardust Owls είναι μια ομάδα από χιονισμένες κουκουβάγιες που εκπαιδεύονται και συνεργάζονται στενά με τους Holhooja για να ταξιδεύουν τις νύχτες που τα φώτα χορεύουν στον ουρανό. Με την ικανότητά τους να βλέπουν πολύ καλά στο σκοτάδι, μπορούν να ταξιδεύουν πολύ πιο εύκολα από τα ξωτικά και πετούν στον νυχτερινό ουρανό με ειδικά βάζα από τους Χοχόουα για να μαζέψουν αστρόσκονη που θα φέρουν πίσω στα ξωτικά.

Συνεργαζόμενες οι κουκουβάγιες και οι Hoolhoja ταξιδεύουν τακτικά κοντά στα βουνά για να μαζέψουν αστρόσκονη τη νύχτα και να τη φέρουν πίσω στους Crafticians, οι οποίοι τη μετατρέπουν σε μαγική σκόνη. Όλοι στο χωριό έχουν αρκετή μαγική σκόνη εξαιτίας αυτού.

Οι κουκουβάγιες που δουλεύουν με τους Χολχότζα πρέπει να είναι δυνατές, γρήγορες και ευκίνητες, γι' αυτό περνούν χρόνο με την εκπαίδευση των ξωτικών και κάθε κουκουβάγια έχει μια ειδική εξάρτυση που κατασκευάζεται μόνο γι' αυτές για να μεταφέρουν το βάζο με τη αστερόσκονη. Είναι μεγάλη τιμή για μια κουκουβάγια να ενταχθεί στις Κουκουβάγιες Αστρόσκονης.

Ο Σενόκι, η χιονισμένη κουκουβάγια, ήταν ο μικρότερος στην οικογένειά του, με μεγάλα στρογγυλά κίτρινα μάτια που ήταν γεμάτα περιέργεια και χνουδωτά γκρίζα φτερά που έχουν όλα τα μωρά χιονισμένων κουκουβάγιας. Μόλις είχε μεγαλώσει αρκετά ώστε τα φτερά του μωρού του να αντικατασταθούν από υπέροχα λευκά φτερά που θα τον βοηθούσαν να πετάξει μακριά και γρήγορα.

Θαύμαζε πολύ όλη την οικογένειά του. Η μητέρα του, ο πατέρας του, ακόμα και ο αδελφός και η αδελφή του ήταν όλοι κουκουβάγιες αστρόσκονη. Ο καθένας τους ταξίδευε εναλλάξ με τη Χουλχότζα για να συλλέξει αστρόσκονη και ο καθένας τους ήταν πολύ περήφανος για τη δουλειά που έκανε.

Από τότε που άρχισε να μεγαλώνει από τα φτερά του μωρού του και έμαθε να πετάει, ο Σενόκι ήθελε να τους μοιάσει. Εξασκούνταν στο πέταγμα με την αδελφή του και προπονούνταν ενώ κουβαλούσε το βάζο με την αστερόσκονη του αδελφού του, παρόλο που ήταν πολύ βαρύ για τη μικρή κουκουβάγια. Κάθε φορά που το Βόρειο Σέλας εμφανιζόταν στον ουρανό, καθόταν στην άκρη της φωλιάς και τα παρακολουθούσε υπνωτισμένος.

Κάθε φορά που κάποιος από την οικογένειά του επέστρεφε από τη δουλειά του, του ζητούσε να του πει όλα όσα συνέβησαν εκείνη τη νύχτα και άκουγε προσεκτικά όλη την ώρα. Φούσκωνε τα φτερά του και κουνιόταν από ενθουσιασμό και έλεγε στην οικογένειά του ότι θα γινόταν ακριβώς σαν κι αυτούς και ότι θα τους έκανε περήφανους. Εκείνες τις μέρες πήγαινε για ύπνο και ονειρευόταν ότι θα ήταν μεγάλος και δυνατός, ότι θα πετούσε πολύ ψηλά στον ουρανό και ότι θα μάζευε αστρόσκονη από το Βόρειο Σέλας σαν ειδικός. Ονειρευόταν ότι θα ήταν ο καλύτερος από τις κουκουβάγιες αστρόσκονης.

Υπήρχε όμως ένα μεγάλο πρόβλημα που ανησυχούσε τη μικρή κουκουβάγια, ο καημένος ο Σενόκι φοβόταν το σκοτάδι!

Έχουμε κι άλλες ιστορίες για εσάς! Διαβάστε για τον Σενόκι και τις χριστουγεννιάτικες κουκουβάγιες