De snelheidswedstrijd van de Elfen

De elfen waren erg enthousiast over de wedstrijd. De avond ervoor was iedereen druk bezig met het bedenken van een strategie om de elf te worden die in 15 minuten de beste robot kon bouwen. Sommigen realiseerden zich hoe moeilijk de uitdaging zou zijn, waardoor ze ontmoedigd raakten en opgaven. Anderen bleven tot diep in de nacht nadenken over de beste manier om het te doen.

Vroeg in de ochtend kwamen vijf elfen opdagen om deel te nemen aan de wedstrijd, en vijf andere elfen voegden zich bij de kleine groep om naar de wedstrijd te kijken. De blonde elf begon nerveus te worden, maar hij deed zijn best om het te verbergen door op te scheppen over zijn vaardigheden.

"Weten jullie zeker dat jullie met mij mee willen doen? Vergeet niet dat jullie een lied ter ere van mij moeten schrijven!"

"Je vergist je," antwoordde de bruinharige elf. "Het lied zal ter ere van mij zijn!"

Een van de elfen startte de timer en de wedstrijd begon. De vijf deelnemers haastten zich op volle snelheid door de werkplaats om alle spullen bij elkaar te zoeken die ze nodig hadden om hun robots te bouwen. Ze gingen zo snel dat er een stofwolk ontstond, waardoor ze niet goed konden zien wat ze deden. De blonde elf slaagde erin om onderdelen in elkaar te zetten die beetje bij beetje op een robot begonnen te lijken, maar zijn robot weigerde te lopen of te praten. Hij probeerde wat magie te gebruiken om het leven te geven, maar omdat hij zo haastig was, werkte zijn magische formule niet en stortte de robot op de grond.

Ondertussen stak de krulharige elf, die de stukken zo snel mogelijk aan elkaar probeerde te lassen, haar robot in brand. Ze verbrandde zelfs een paar plukken van haar haar!

De vijf concurrerende elfen bleven fouten maken en deden hun uiterste best om hun robot binnen 15 minuten af te krijgen. De werkplaats was een complete puinhoop en de geur van rook vulde de lucht.

Net toen de wedstrijd bijna voorbij was, landde er een grote hand op de timer om hem te stoppen.

Geschrokken stonden de elfen stil en draaiden zich langzaam om naar de timer. De Kerstman was aangekomen in de werkplaats... en hij zag er erg boos uit!

"Kan iemand me uitleggen wat hier aan de hand is?" vroeg de Kerstman.

Alle ogen gingen naar de blonde elf.

"We houden een wedstrijd," legde hij nerveus uit.

"Een wedstrijd! Wat voor wedstrijd?" vroeg de Kerstman.

"We wilden zien wie de beste robot kon maken in 15 minuten."

"En dat vonden jullie een goede reden om mijn werkplaats overhoop te halen?"

"Ja, we vonden het belangrijk dat een Knutsel elf heel snel was," betoogde de blonde elf. "Je moet heel snel werken om al het speelgoed op tijd voor Kerstmis te bouwen."

De Kerstman bekeek de vijf vormeloze bouwwerken die de elfen hadden gemaakt. Ze waren zo slecht gemaakt dat het moeilijk te raden was dat het robots waren! De werkplaats werd stil. Alleen de laarzen van de Kerstman waren te horen terwijl hij rondliep om de mislukte klusjes te observeren.

"Het is waar dat snelheid belangrijk is in jullie werk als Ambachtslieden," zei de Kerstman. "Maar is het de moeite waard om je werk te haasten en slechte resultaten te krijgen? Kijk, het materiaal dat jullie gebruikten is nu verspild."

Door de scheldtoon van de Kerstman voelden de elfen zich droevig en schuldig. Ze staarden naar de vloer, beschaamd en beschaamd. De Kerstman zag dat ze echt spijt hadden en verzachtte zijn stem.

"Jullie leraren van Craftician hebben jullie verteld dat snelheid met ervaring komt. Jullie zijn nog jong. Het belangrijkste op dit moment is om jullie talenten te ontwikkelen en te cultiveren. Met de tijd zul je magie beter beheersen. Heb geduld."

De blonde elf besefte dat de Kerstman niet echt boos was en keek dankbaar naar hem op.

"En wees niet zo opschepperig," zei de Kerstman, terwijl hij hem recht in de ogen keek. "Ieder van jullie heeft zijn eigen vaardigheden en jullie hebben allemaal een gemeenschappelijk doel. Weten jullie wat dat doel is?" vroeg de Kerstman.

De elfen antwoordden eenstemmig. "De kinderen gelukkig maken, Kerstman!"

De Kerstman knikte tevreden.

"Nu, over naar de schoonmaak! Open de ramen om wat frisse lucht binnen te laten. Het ruikt naar rook! Jullie hersentjes zijn oververhit! Ho ho ho!"

De Kerstman verliet de werkplaats terwijl de elfen de rommel opruimden die ze hadden gemaakt.

"Wil je wedden dat ik sneller kan schoonmaken dan jij?" zei de roodharige elf plagend tegen de blonde elf.

"Ik zal nooit meer wedden!" antwoordde de blonde elf. Hij had zijn lesje geleerd. "En je kunt er zeker van zijn dat ik de tijd ga nemen om de werkplaats heel zorgvuldig schoon te maken en ervoor te zorgen dat hij brandschoon is!"