De muis die boeken at - Verhalen uit het kerstdorp - PNP

Vroeg in de ochtend, terwijl de meeste mensen in het dorp nog sliepen, was Lanky de elf al aan zijn dag begonnen. Er was zoveel werk te doen in de bibliotheek van de Kerstman!

Stapels boeken lagen te wachten om weer op de planken gezet te worden. Tibö, een jonge elf in opleiding, hielp Lanky bij zijn taken. Tibö was gebiologeerd toen Lanky hem een rondleiding gaf door de grote bibliotheek.

"Wat geweldig!" zei Tibö. "Ik heb in mijn hele leven nog nooit zoveel boeken gezien!"

"Er zijn net zoveel boeken in de bibliotheek van de Kerstman als er kinderen op de wereld zijn," legde Lanky uit. "De Kerstman schrijft alle details over elk kind op in die boeken."

"Dat klinkt als veel werk! Hoe doet hij dat?" vroeg Tibö.

"De Kerstman werkt heel hard, maar hij krijgt ook hulp van de elfen," antwoordde Lanky. "We maken aantekeningen over het gedrag van de kinderen en we voegen foto's van hen toe in de boeken, samen met alle brieven en tekeningen die ze sturen."

Lanky liep naar een stapel boeken zo hoog als een toren.

"Zie je deze stapel? Dit zijn alle boeken die onlangs zijn bijgewerkt. Onze missie is om ze terug op de planken te zetten. Op die manier kunnen we, wanneer een kind de draagbare Noordpoolconsole gebruikt om in contact te komen met de Kerstman, zijn gepersonaliseerde boek snel vinden."

"Ik begrijp het!" zei Tibö. "De Kerstman zal het boek van het kind gebruiken om zijn jaar met hem door te nemen."

"Dat is het! Ik ben erg blij om te zien dat je het proces begrijpt, jonge elf! Nu weer aan het werk! Er is veel te doen!"

Lanky klom op een trapladder en pakte het boek bovenaan de stapel. Plotseling gilde hij.

"Lanky? Wat is er aan de hand?" vroeg Tibö bezorgd.

Lanky zweeg en pakte een ander boek. "Oh nee, dat kan niet waar zijn!"

Lanky haastte zich naar beneden met de twee boeken en liet ze aan Tibö zien.

"Kijk, iemand heeft aan de kaften van de boeken geknabbeld! We kunnen niet eens meer de namen lezen van de kinderen van wie ze zijn!"

Tibö bekeek de twee boeken nauwkeurig. De kaften hadden vlekken en kleine gaatjes die hem aan Zwitserse kaas deden denken.

"Het lijkt wel of een muis dat met de boeken heeft gedaan," zei Tibö.

"Ik begrijp het niet," zei Lanky. "Het is de eerste keer dat dit gebeurt. Het is heel vervelend. Deze moeten gerepareerd worden, zodat we kunnen zien van welke kinderen ze zijn."

Een erg bezorgde Lanky legde de twee boeken opzij en begon samen met Tibö de andere boeken terug op de plank te zetten. Ze werkten de hele dag zonder ophouden totdat Gordot de elf arriveerde om het over te nemen. Hij werkte in de nachtdienst in de bibliotheek. Hij was een heel vriendelijke elf, maar hij leek altijd een beetje slaperig. Hij stond in het dorp ook bekend om zijn zoetekauwen. Lanky begon hem de situatie uit te leggen.

"Het is heel belangrijk dat de kinderboeken in goede staat blijven," zei Lanky tegen Gordot.

"Houd ze in de gaten en als je een muis ziet, vang haar dan en vraag om uitleg!"

"Ik zal mijn ogen open houden," beloofde Gordot.

Lanky en Tibö verlieten de bibliotheek en gingen op weg naar de cafetaria van het dorp. Een erg vermoeide Tibö wreef in zijn ogen.

"Ik had nooit gedacht dat werken in de bibliotheek van de Kerstman zo vermoeiend zou zijn!"

"Laten we een lichte maaltijd nemen en naar bed gaan. Morgen beginnen we weer heel vroeg," antwoordde Lanky.

Tibö's bed was erg comfortabel, maar hij was onrustig in zijn slaap. Hij bleef dromen over honderden muizen die de boekomslagen verslonden. Het lukte hem om vroeg op te staan en langzaam at hij zijn kom havermout op, nog steeds gestoord door de nachtmerries.

Toen hij bij de bibliotheek aankwam, was Lanky er al een tijdje. Hij zag er compleet ontmoedigd uit.

"Kijk," zei hij terwijl hij naar een stapel boeken wees. "Er zijn weer vijf boeken opgegeten terwijl we weg waren!"

"Oh nee!" zei Tibö. "Heeft Gordot muizen gezien tijdens zijn nachtdienst?"

"Nee. Hij zei dat hij niets bijzonders heeft gezien. Ik vermoed dat hij een dutje doet tijdens zijn dienst. De muis kan van zijn slaap gebruik hebben gemaakt om de boeken op te eten."

"Maar waarom zou een muis een boek willen opeten? Dat is een vreemde maaltijd!" vroeg Tibö.

"Dat ga ik uitzoeken," antwoordde Lanky. "Ik ga een van de katten lenen die in de schuur wonen en laat hem vanavond de muis vangen."

"Uitstekend idee," zei Tibö. "Als Gordot de elf de muis niet heeft kunnen vangen, dan zal de kat dat zeker doen!"

De twee elfen brachten de dag door met het opbergen van boeken. Toen Gordot kwam opdagen voor zijn nachtdienst, vroeg Lanky aan Tibö om een kat mee te nemen uit de stal van de rendieren. Tibö koos een grote zwarte kat die bekend stond als een goede muizenjager.

Tibö had weer moeite met slapen omdat hij veel te opgewonden was. Zou de kat de boeketende muis vangen? Zouden we er ooit achter komen waarom de muis ineens de kinderboeken wilde opeten? Kom later terug om de rest van het verhaal te lezen!