De Rode Kerstster - Verhalen uit Santa's Village - PNP
Vijf elfen waren op een dag aan het picknicken net buiten het dorp van de Kerstman toen een gure noordenwind hen opschepte!
De eerste elf, Retki, belandde op een open plek midden in het boreale bos. Hij was zo door elkaar geschud door de wind, dat hij niet wist welke kant hij op moest lopen om terug naar het dorp te komen. Hij zette een paar stappen in de ene richting, toen een paar in de andere, maar hij kon de weg nog steeds niet vinden. Bezorgd om naar huis te gaan, ging hij zitten om na te denken.
Hij herinnerde zich dat de rendieren van de Kerstman de sterren volgden om hun weg naar huis te vinden. "Als eenvoudige rendieren het kunnen, waarom ik dan niet?" zei hij tegen zichzelf. De elf klom naar de top van de hoogste boom in het bos en wachtte op het vallen van de avond. Het duurde niet lang voordat er duizenden sterren aan de hemel verschenen. Maar hoe wist hij welke hij moest volgen om zijn weg naar huis te vinden?
Net toen hij zich verslagen begon te voelen, merkte Retki één ster op die roder en helderder was dan de anderen. De heldere ster begon op en neer te dansen, alsof hij wilde zeggen: "Volg mij!"
Snel klom hij weer in de boom en rende op volle snelheid naar het vreemde licht.
Opnieuw begon hij zich verloren te voelen. Hij klom in een andere boom en vond het rode lichtje dat op en neer stuiterde in de lucht. "Bedankt dat je me naar huis hebt geleid, net zoals je de rendieren hebt geleid," dacht hij.
Eindelijk, bovenop een heuvel, zag hij de contouren van de stallen van de rendieren. Het was hem gelukt! Thuis was niet ver meer.
Hij keek omhoog naar de hemel om de ster te bedanken... toen besefte hij opeens dat het felle licht dat hem naar huis had geleid eigenlijk van de slee van de Kerstman kwam, terwijl de rendieren aan het trainen waren en de slee door de nachtelijke hemel trokken.
Retki sliep die nacht vast in de hoop dat de slee van de Kerstman ook zijn vier verloren vrienden naar huis zou begeleiden.
Tijd om je ogen te laten rusten. Welterusten dan maar, slaap lekker.